Форми і функції гри в автобіографічній прозі Стендаля

  • Ye. V. Gavrylenlo Дніпропетровський національний університет імені Олеся Гончара
Ключові слова: автобіографічна проза, ігрова поведінка, псевдонім, жанр, роман, спогади, пригода

Анотація

Розглядаються особливості ігрової поведінки в автобіографічній прозі Стендаля.

Посилання

Вольперт Л. И. «Я считал себя одновременно Сен-Пре и Вальмоном» (Игровое поведение Пушкина и Стендаля)// Вольперт Л.И. Пушкинская Франция. - Тарту: Тартусский университет, 2010 [Интернет-публикация]. – С. 230-237.

Вольперт Л. И. Стернианство Пушкина и Стендаля// Вольперт Л.И. Пушкинская Франция. - Тарту: Тартусский университет, 2010 [Интернет-публикация]. – С.282-293.

Гинзбург Л. Я. О психологической прозе. - Л.: «Художественная литература», 1977. – 412 с.

Лотман Ю. М. Несколько слов к проблеме «Стендаль и Стерн» (Почему Стендаль назвал свой роман «Красное и черное»?) // Лотман Ю. М. Избранные статьи: В 3 т. - Таллинн: «Александра», 1993. - Т.3. – С.428-429.

Нерлих М. Стендаль, сам свидетельствующий о себе и своей жизни. – Пермь: УралLTD, 1999. – 361 с.

Bell Sh. Laurence Sterne// Dictionnaire de Stendhal. - Paris: Honoré Champion, 2003. – Р.688-689.

Berthier Ph. Espaces stendhaliens. – Paris: PUF, 1999. – 343 р.

Chantreau A. La «Vie de Henry Brulard» : du roman à l’autobiographie // RHLF. mars-avril. – 1984. - №2. – Р.206-216.

Didier B. Notes// Stendhal. Vie de Henry Brulard. - Paris: Gallimard, 1973, - Р.450-500

Didier B. Stendhal autobiographe. - Paris: PUF, 1983. – 319 р.

Didier B. Roman et autobiographie chez Stendhal // RHLF, mars-avril. - 1984. - №2. – Р.217-230.

Hamm J.-J. Vie de Henry Brulard // Dictionnaire de Stendhal. - Paris: Honoré Champion, 2003. – С.731-735.

Lejeune Ph. Le pacte autobiographique. - Paris: Éditions du Seuil, 1996. – 381 р.

Martineau H. L’oeuvre de Stendhal. Histoire de ses livres e de sa pensée. - Paris: Albin Michel, 1951. – P. 482-505.

Ringger K. L’âme et la page. Trois essais sur Stendhal. – Aran: Éditions du Grand Chene, 1982. – Р.79-99

Roelens N. Égotisme et autodérision chez Stendhal : «je tombe donc je suis» //Stendhal et le comique. Grenoble, ELLUG, 1999. – Р.107-146

Serodes S. Les manuscrits autobiographiques de Stendhal. Pour une approche sémiotique. - Genève: Librairie Droz, 1993. – Р.237-248

Starobinski J. Stendhal pseudonyme// Starobinski Jean. L’oeil vivant. - Paris: Gallimard, 1999. – Р.233-284.

Stendhal. Melanges intimes et marginalia. - Paris: Le Divan, 1936. - Tome I. – 398 р.

Stendhal. Souvenirs d’égotisme. - Paris: Le Divan, 1927. – 210 р.

Stendhal. Vie de Henri Brulard. - Paris: Le Divan, 1927. - Tome I. – 282 р.

Stendhal. Vie de Henri Brulard. - Paris: Le Divan, 1927. - Tome II. – 323 р.

Як цитувати
Gavrylenlo, Y. V. (1). Форми і функції гри в автобіографічній прозі Стендаля. Від бароко до постмодернізму: збірник наукових праць, 17(1). вилучено із https://zarlit.dp.ua/index.php/BP/article/view/33